WENSEN VOOR DE PUBLIEKE SECTOR (3)

Minder geld en aandacht van de kant van de overheid heeft er voor gezorgd dat het onderwijs momenteel tekortschiet, meent Tereza Andrews. Ze draagt oplossingen aan voor verbeteringen. Zoals deze: ‘Bied de mensen die er werken carrièreperspectief.’

Het is de hoogste tijd dat we de publieke sector weer in haar oorspronkelijk kracht zetten, vindt vakbond FNV. Dus dat de overheid weer grip krijgt op publieke diensten en dat de werkenden in de publieke sector weer de waardering krijgen die ze verdienen (zie ook het artikel De Toekomst is Publiek elders in dit magazine). Met het oog op de komende kerst en nieuwjaar vroegen we diverse kaderleden van FNV Overheid naar hun wensen voor een betere toekomst voor zowel zichzelf als voor hun sector.

Tereza Andrews is stagecoördinator op het Grafische Lyceum Rotterdam en is als kaderlid van FNV Overheid regionaal onderhandelaar in de sector Onderwijs & Onderzoek:

‘Ik werk momenteel twee dagen per week voor het Grafisch Lyceum. De overige drie dagen ben ik vrijgesteld om mijn taken voor de FNV uit te voeren. Dan bezoek ik andere onderwijsinstellingen, onder meer om te controleren of zij zich aan de cao-afspraken houden. Dit alles bij elkaar maakt het werk enigszins chaotisch, maar ook heel afwisselend en daardoor leuk. Een bijkomend voordeel van andere scholen bezoeken is dat je je eigen school opeens weer heel erg kunt gaan waarderen.’

‘Er hebben zich grote verschuivingen voorgedaan in het onderwijs. Minder geld en aandacht van de overheid heeft er voor gezorgd dat het onderwijs momenteel tekortschiet. Met als resultaat dat nieuwe, particuliere scholen en instituten zich hebben aangediend. Die bieden bijscholing, citotoetstraining, of gewoon een complete opleiding maar dan wel tegen forse privé-bijdragen van de ouders. Het is de vraag of dit wenselijk is, omdat het zorgt voor een tweedeling in de maatschappij. Oftewel: betere kansen voor wie het kan betalen.’

‘De oplossing kennen we allemaal: meer geld voor kleinere klassen, betere begeleiding, maar ook hogere salarissen omdat docenten weglopen naar andere sectoren of de private onderwijsinstellingen die meer betalen.’

Het vak leuk maken

‘Bij een vergadering op school kwam laatste de vraag bovendrijven wat er nodig zou zijn om ons werk leuker te maken. De conclusie was dat iedereen hoopt op meer carrièreperspectief. In het onderwijs is dat er niet. Je begint met lesgeven en maakt misschien een keer een stapje in salaris omdat je er andere taken bij hebt gekregen, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Tenzij je een managementfunctie gaat vervullen, maar die route is beperkt en je moet het ook maar willen.’

‘De behoefte aan waardering en gezien worden is groot. Maar dat is er niet. Ook daardoor lopen mensen weg, of ze branden op. Twee ongewenste resultaten. Dus nogmaals: biedt carrièreperspectief. Laat docenten zich bijvoorbeeld specialiseren in hun vak waardoor ze een soort van autoriteitsfunctie krijgen. Met bijbehorend salaris en erkenning. Daar win je veel mee. Doordat zij bijvoorbeeld studenten kunnen gaan begeleiden die speciale hulp nodig hebben, voelen ook die studenten zich gezien, gewaardeerd en gehoord. Een win-winsituatie noemen we dat.’

Leergierig

‘Wat ik hier beschrijf geldt uiteraard ook voor mijzelf. Ik werk 25 jaar voor het Grafisch Lyceum maar ben ook leergierig en hou van nieuwe uitdagingen. Daarom ben ik als docent overgestapt naar de functie van stagecoördinator. Eerst een tijdje buitenland en nu binnenland. En mijn werk voor de FNV brengt mij ook de nodige afwisseling als werknemer. Met als bijkomend voordeel dat ik scholen beter snap en ook veel weet over de rechten en plichten van de mensen die daar werken.’

‘Tot slot: laten we vooral niet vergeten dat in het onderwijs niet alle mensen voor de klas staan. Er zijn ook heel veel ondersteunende functies. De conciërge, de mensen op de administratie, de mensen in de horeca en niet te vergeten de schoonmakers. Veel van deze functies zijn buiten de school geplaatst en corona heeft dit effect de laatste jaren alleen maar verder versterkt. Ook al geen goede ontwikkeling. Zo raak je betrokkenheid kwijt. Dat is een groot gemis. De school moet een veilige plek zijn voor iedereen die er rondloopt. Daar horen ook deze laatstgenoemde functies bij. Het gevoel van “Jij bent geen nummer” moeten we allemaal uitstralen. Wanneer binnen de school iemand rondloopt die géén collega is, dan geeft dat toch een ander gevoel.’